Logopeda
rok szkolny 2019/2020
mgr Magdalena Mision
Godziny pracy logopedy
Poniedziałek:
10:50-12:30- zajęcia logopedyczne
Środa:
10:50-11:30- zajęcia logopedyczne
Piątek
9:45-10:45 – zajęcia logopedyczne
Uprzejmie proszę Rodziców dzieci, które uczęszczają na indywidualną terapię logopedycznych o założenie dzieciom zeszytu do zajęć ( przynosimy je w poniedziałki, zabieramy do domu po zajęciach logopedycznych). Jednocześnie zwracam uwagę na to, że terapia logopedyczna przynosi największe efekty jeżeli równolegle Rodzice pracują z dzieckiem w domu. Dlatego też bardzo ważne jest, aby Rodzice systematycznie zapoznawali się z wpisami w zeszycie, wklejali materiały z zajęć oraz systematycznie ćwiczyli z dziećmi w domu.
Dziękuję!
Kiedy pójść z dzieckiem do logopedy? Na co warto zwrócić szczególną uwagę?
Sprawdzajmy, czy dziecko wymawia głoski dźwięczne: b, d, g, w, z, ź, ż, dż, dź, ponieważ ich brak może oznaczać mowę bezdźwięczną, która wymaga terapii logopedycznej.
- Obserwujmy sposób oddychania – ustny, nieprawidłowy tor oddechowy sprzyja wadom wymowy, ponieważ język w stanie spoczynku zajmuje niewłaściwą pozycję.
- Przyjrzyjmy się, czy dziecko nie ślini się zbyt mocno – może to być efekt nieprawidłowego połykania, język dziecka leży wtedy na dole jamy ustnej.
- Sprawdzajmy słuch dziecka, czy nie mówi zbyt głośno, bo może to być objawem problemów ze słuchem.
- Zwróćmy uwagę, czy dziecko podczas wymowy którejś z głosek wsuwa język między zęby. Jeśli tak jest, to niezależnie od wieku dziecka należy skontaktować się
z logopedą. - Nieprzyjemnie brzmiąca mowa również powinna skłonić rodziców do wizyty u logopedy.
Znajomość prawidłowego rozwoju mowy pomoże Państwu ocenić mowę własnego dziecka.
Okresy rozwoju mowy dziecka – według Leona Kaczmarka
- Etap przygotowawczy (3.- 9. miesiąc życia płodowego):
- 4 m.ż. płodowego – odczuwanie zjawisk rytmicznych,
- – 6. m.ż. płodowego- odczuwanie bodźców akustycznych,
- – 7. m.ż. płodowego- ssanie palca i płacz,
- – 9. m.ż. płodowego- zatrzymywanie w pamięci głosu matki.
- Okres melodii (do 1. roku życia dziecka):
- głużenie (jako pewna forma ćwiczeń artykulacyjnych),
- gaworzenie (jako pewna forma ćwiczeń słuchowych).
Na końcu tego okresu dziecko świadomie wypowiada kilka samogłosek – a, e, czasem i, a także spółgłosek – m, b, n, t, d oraz j.
- Okres wyrazu (trwa od 1. do 2. roku życia):
- prozodia (melodia i akcent, potem rytm);
- onomatopeje, które zawierają pełna postać dźwiękową, elementy prozodyczne oraz głoski;
- dziecko potrafi użyć wszystkich samogłosek ustnych – i, y, e, a, o, u oraz kilku kolejnych spółgłosek – p, b, pi, m, t, d, n, ń, ś, ki;
- często występuje zamiana k na t, np. tot zamiast kot, rzadziej t na k, np. kaka zamiast tata;
- charakterystyczne jest upraszczanie grup spółgłoskowych do jednej spółgłoski zwartej. Często pomijane są spółgłoski na początku i końcu wypowiadanych słów.
- Okres zdania (to 2.- 3. rok życia dziecka):
- znaczny postęp w rozwoju mowy;
- dziecko wypowiada wszystkie samogłoski;
- spółgłoski wargowe twarde i zmiękczone p, pi, b, bi, m, mi; wargowo-zębowe twarde i zmiękczone f, fi, w, wi; środkowojęzykowe ź, ć, dź, ń; tylnojęzykowe zwarte i zmiękczone k, ki, g, gi; szczelinową ch; z przedniojęzykowych zębowych zwarte t, d oraz półotwarta n, z; z przedniojęzykowych dziąsłowych półotwartych l, li; półsamogłoski ł oraz j;
- sporadycznie pojawia się przedniojęzykowe s, z, c, dz, a nawet dziąsłowe sz, ż, cz, dż. W dalszym ciągu dziecko upraszcza grupy spółgłoskowe na początku, w środku i na końcu wypowiadanych słów.
- Okres swoistej mowy dziecięcej (3. – 7. rok życia):
- najczęściej dziecko zdobywa umiejętność wymawiania pełnego zasobu głoskowego języka polskiego;
- utrwalone zostają szeregi: ciszący, syczący, szumiący.
- Okres opanowania podstaw języka (7. – 10. rok życia):
- bogactwo słownika biernego i czynnego,
- rozwój fleksji i składni.
Warto w domu wspomagać rozwój mowy dziecka poprzez wykonywanie ćwiczeń usprawniających narządy mowy.
Zabawy i ćwiczenia języka
Usprawnianie mięśni grzbietu języka
Cel: Zaproponowane zabawy i ćwiczenia służą wzmocnieniu mięśni grzbietu języka, dodatkowo zawierają elementy ćwiczeń mięśnia okrężnego warg i mięśni podniebienia miękkiego.
- Zabawa Mazgaj płacze
Dziecko naśladuje płaczące małe dziecko, przedłużając dźwięki wypowiadanych samogłosek: aaaaaaa, eeeeeee, uuuuuuu, yyyyyyyy, iiiiiii, ąąąąąąą, ęęęęęęę – układając wargi szeroko lub wąsko.
- Zabawa Zmęczony kotek
Dziecko naśladuje dźwięki samogłosek: uuuuuuu, iiiiiiii, uuuufffff, pppuuufff, uuuuhhhh.
- Zabawa Zaspany niedźwiadek
Dziecko próbuje naśladować ziewanie niedźwiadka: ahhhh – oddech energetyzujący.
Osiąganie umiejętności cofania języka
Cel: Proponowane zabawy i ćwiczenia służą wzmacnianiu mięśni języka i świadomemu kontrolowaniu przez dziecko jego ruchów w celu cofania języka w obrębie jamy ustnej.
- Zabawa Języczek się opala
Dziecko wysuwa języka płaski jak „łopatka” i „wygrzewa” się jak „na patelni”.
- Zabawa w chowanego
W zabawie dziecko wysuwa język, po czym szybko go chowa.
- Zabawa Języczek szuka przyjaciół – gdzie są E i O?
Zachęcamy do wołania wskazanych samogłosek.
Osiąganie umiejętności pionizacji języka
Cel: proponowane zabawy i ćwiczenia służą wzmacnianiu mięśni języka i uniesieniu go (w obrębie jamy ustnej) do podniebienia twardego.
- Zabawa Języczek skaczący jak piłeczka
Dziecko pracuje językiem, „kląskając” i powtarzając sylaby kla-klo.
- Zabawa Języczek niedźwiadka zlizującego miodek
Dziecko oblizuje wargi językiem w stronę prawa i lewą; jeżeli mamy taką możliwość, to ćwiczymy z prawdziwym miodem (jeśli dziecko lubi).
- Zabawa Języczek-ogrodniczek
Zachęcamy dziecko do wykonywania różnych ruchów językiem język – łopatka – kopie grządki; język-grot – nasadza na każdą grządkę-ząbek (nowe kwiatki).
Galeria:
