„Dzieci – oto pierwsza i najważniejsza troska naszych czasów”
„Młodzież ma nam tylko przechodzić przez ręce. Trzeba ją umieć podać Wyżej… i Dalej… „
Anna Jenke urodziła się 3 IV 1921 roku w Błażowej koło Rzeszowa. Od 7-ego roku życia wraz z rodzicami na stałe zamieszkała w Jarosławiu. Szkołę średnią ukończyła u SS. Niepokalanek w Jarosławiu w 1939 roku. W czasie wojny i okupacji była czynnie zaangażowana w konspiracji; niosła pomoc jeńcom wojennym, więźniom, a dla biednych dzieci zorganizowała akcję „kromka chleba”. Brała też udział w tajnym nauczaniu.
W 1945 roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończyła w 1950 roku, uzyskując stopień magistra z filologii polskiej. Od 1950 roku do końca życia pracowała jako polonistka i wychowawczyni młodzieży szkół średnich w Jarosławiu. Jej praca pedagogiczna i wychowawcza przebiegała w bardzo trudnym okresie – w systemie komunistycznym. Wtedy to Anna wykazała wielką odwagę w wyznawaniu prawd wiary, swej przynależności do Chrystusa i Kościoła. W tym też duchu wychowywała całe rzesze młodych pokoleń. Szczególną troską otaczała zaniedbaną młodzież i „dzieci ulicy”. Opiekowała się też chorymi, biednymi i samotnymi ludźmi. Wszystkim niosła pomoc moralną i materialną. Odznaczała się głęboką wiarą i nieprzeciętną miłością Boga i bliźniego. Na codzień żyła Ewangelią. Przez to stała się autentycznym świadkiem Chrystusa – współczesnym świeckim apostołem.
Zmarła w Jarosławiu 15 II 1976 roku, trawiona ciężką chorobą nowotworową. Pogrzeb, który zgromadził wielkie tłumy ludzi przypominał manifestację. Uczestnicy tego smutnego obrzędu przybyli oddać hołd człowiekowi wielkiemu, nieprzeciętnemu. Pragnęli wyrazić swoją wdzięczność za jej wprost heroiczną miłość Boga i drugiego człowieka. Uczniowie i wychowankowie szczególnie przeżywali odejście swojej wspaniałej wychowawczyni, przyjaciela, bowiem za taką ją uważali. Dla swego niezwykłego życia pełnego dobroci i miłości, zasłużyła sobie u wielu na wdzięczną pamięć.
Kościół archidiecezji przemyskiej, biorąc pod uwagę jej wielkie wartości ducha; życie według cnót chrześcijańskich, wierne naśladowanie Chrystusa na ewangelicznej drodze – rozpoczął proces beatyfikacyjny. I odtąd przysługuje jej tytuł Służebnicy Bożej.
Tymczasem pamięć o niej jest wciąż żywa. Ludzie w modlitwach prywatnych coraz częściej zwracają się do niej z prośbą o wstawiennictwo u Boga w różnych potrzebach. I są wysłuchiwani, o czym świadczą liczne pisemne podziękowania przesyłane do Towarzystwa Przyjaciół Anny Jenke w Jarosławiu oraz wpisywane do Księgi Pamiątkowej znajdującej się w krypcie kościoła św. Mikołaja w Jarosławiu, gdzie spoczywają jej doczesne szczątki.
Znajomość tej Postaci rozszerza się coraz bardziej przez świadectwa osób, które ją znały i przez liczne publikacje w postaci książek i artykułów.
źródło: „Z Bogiem i tylko dla Boga
Życie Ewangelią
Sylwetka duchowa Anny Jenke”
